Bible

1 Я — раўнінны нарцыс Саронскі, я — лілея з даліны! 2 Як лілея сярод бадзякоў — каханая сярод сябровак! 3 Як яблыня сярод лясных дрэў — каханы мой сярод хлопцаў. У шатах яе люблю я сядзець, і плады зь яе рот мне салодзяць. 4 Увёў ён мяне ў дом піру, нада мной яго сьцяг — каханьне! 5 Падмацуйце мяне віном, яблыкамі асьвяжэце мяне, бо я зьнемагла ад каханьня. 6 Яго левая — пад маёй галавою, а правай рукою мяне абдымае. 7 Заклінаю вас, Ерусалімскія дочкі, сарнамі ці палявымі ланямі: ня будзеце і ня турбуйце каханай, пакуль не прачнецца сама! 8 Голас каханага майго! вось, ён ідзе, скача па горах, перабягае па ўзгорках, — 9 мілы падобны да сарны, да маладога аленя. Вось, ён стаіць у нас за сьцяною, заглядваючы ў акно, мільгаціць за рашоткай. 10 Каханы мой загаварыў да мяне: устань, мая любасная, мая гожая, выйдзі! 11 Вось, і зіма адышла; дождж перастаў, мінуўся; 12 кветкамі зацьвітае зямля, час песьняў птушыных настаў, і горлінка ў нашым краі засьпявала, 13 налівае смакоўніца пупышкі, вінаградныя лозы пахнуць у квецені. Устань, мая любасная, мая гожая, выйдзі! 14 Горлінка ў горнай цясьніне, пад паветкаю скалаў! Пакажы мне свой тварык, дай мне пачуць твой галасок; бо твой голас — салодкі, бо мне тварык твой вабны! 15 Лавеце нам лісянятак і лісак лавеце, што мне вінаграднік марнуюць; а вінаграднікі ж нашыя ў цьвеце! 16 Каханы аддадзены мне, я — яму; ён пасьвіць сярод лілеяў. 17 Пакуль не астыў яшчэ дзень, не паслаліся цені, пасьпяшайся назад, як сарна, мой ілы, ці як алень малады на вышынях Бэтэр.